Ho

OC tibi de nato, ditiffima mater, egeno
Exiguum immenfi pignus amoris habe.
Heu, meliora tibi depromere dona volentes
Aftringit gratas parcior arca manus.
Túne tui poteris vocem hic agnofcere nati
Tam malè formatam, diffimilemque tuæ ?
Túne hic materni veftigia facra decoris,

Tu fpeculum poteris híc reperire tuum?
Poft longum, dices, Coulei, fic mihi tempus?
Sic mihi fperanti, perfide, multa rédis? 1
Quæ, dices, Saga Lemuréfque Deæque, nocentes,
Hunc mihi in infantis fuppofuêre loco??
At tu, fancta parens, crudelis tu quoque, nati
Ne tractes dextrâ vulnera cruda rudi.

Hei mihi, quid fato genetrix accedis iniquo?"
Sit fors, fed non fis, ipfa, noverca mihi.!!!
Si mihi natali Mufarum adolescere in arvo,
Si benè dilecto luxuriare solo, q
Si mihi de doctâ licuiffet pleniùs undâ

Haurire, ingentem fi fatiare fitim,

Non

Non ego degeneri dubitabilis ore redirem,
Nec legeres nomen fufa rubore meum.
Scis benè, fcis quæ me tempeftas publica mundi
Raptatrix veftro fuftulit è gremio,

Nec pede adhuc firmo, nec firmo dente, negati
Pofcentem querulo murmure lactis opem.
Sic quondam, aërium vento bellante per æquor,
Cum gravidum autumnum fæva flagellat hyems,
Immatura fuâ velluntur ab arbore poma,
Et vi vieta cadunt; arbor & ipfa gemit.
Nondum fuccus ineft terræ generofus avitæ,
Nondum fol rofeo redditur ore pater.

O mihi jucundum Grantæ fuper omnia nomen!
O penitùs toto corde receptus amor!
O pulchræ fine luxu ædes, vitæque beatæ,
Splendida paupertas, ingenuúfque decor!.
O chara ante alias, magnorum nomine regum
Digna domus 1 Trini nomine digna Dei!
O nimium Cereris cumulati munere campi,
Pofthabitis Ennæ quos colit illa jugis! ̧.........
O facri fontes ! & facræ vatibus umbræ, Į
Quas recreant avium Pieridúmque chori!
O Camus! Phœbo nullus quo gratior amnis!
Amnibus auriferis invidiofus inops!

Ah mihi fi veftræ reddat bona gaudia sedis,
Detque Deus doctâ poffe quiete frui!
Qualis eram, cum me tranquillâ mente sedentem
Vidifti in ripâ, Came ferene, tuâ ;
Mulcentem audifti puerili flumina cantu ;
Ille quidem immerito, fed tibi gratus erat.

Nam,

Nam, memini ripâ cum tu dignatus utrâque,
Dignatuin eft totum verba referre nemus.
Tunc liquidis tacitifque fimul mea vita diebus,
Et fimilis veftræ candida fluxit aquæ.
At nunc cœnofæ luces, atque obice multo
Rumpitur ætatis turbidus ordo meæ.

Quid mihi Sequanâ opus, Tamefisve aut Thybridia unda ?

Tu potis es noftram tollere, Came, fitim.
Felix, qui nunquam plus uno viderit amne!
Quique eadem Salicis littora more colit !
Felix, cui non tentatus fordefcere mundus,
Et cui pauperies nota nitere poteft!
Tempore cui nullo mifera experientia conftat,
Ut res humanas fentiat effe nihil!
At nos exemplis fortuna inftruxit opimis,
Et documentorum fatque fupérque dedit.
Cum capite avulfum diadema, infractaque fceptra,
Contufáfque hominum forte minante minas,
Parcarum ludos, & non tractabile fatum,
Et verfas fundo vidimus orbis opes.

Quis poterit fragilem post talia credere puppim
Infami fcopulis naufragiifque mari?

Tu

quoque in hoc terræ tremuifti, Academia, motu, (Nec fruftrà) atque ædes contremuêre tuæ.

Contremuêre ipfæ pacatæ Palladis arces;

Et timuit fulmen laurea fancta novum.

Ah quanquam iratum, peftem hanc avertere numen, Nec faltem bellis ista licere, velit !

Nos, tua progenies, pereamus ; & ecce, perimus !] In nos jus habeat: jus habet omne malum.

Tu

Tu ftabilis brevium genus immortale nepotum
Fundes ; nec tibi mors ipfa fuperftes erit:
Semper plena manens uteri de fonte perenni
Formofas mittes ad mare mortis aquas.
Sic Venus humanâ quondam, Dea faucia dextrâ,
(Namque folent ipfis bella nocere Deis)
Imploravit opem fuperum, queftúfque cievit,
Tinxit adorandus candida membra cruor.
Quid quereris? contemne breves fecura dolores;
Nam tibi ferre necem vulnera nulla valent.

THE

AUTHOR'S PREFACE

то

His EDITION in Folio, 1656.

T my return lately into England [b], I

A great

it to be, that any copy of it should be extant any where fo long, unlefs at his house who printed it) a book entituled, The Iron Age, and published under my name, during the time of my abfence. I wondered very much how one who could be fo foolish to write fo ill verfes, fhould yet be fo wife to fet them forth as another man's rather than his own; though perhaps he might have made a better choice, and not fathered the bastard upon fuch a perfon, whofe ftock of reputation is, I fear, little enough for maintenance of his own numerous legitimate off-spring of that kind. It would have been much less injurious, if it had pleased the author to put forth some of my writings under his own name, rather than his own under mine: he had been in that a more pardonable

VOL. I.

[b] In 1656.

D

plagiary,