Imágenes de páginas
PDF
EPUB

fydded i ti a wnelych â'r cyfiawn hwnnw: canys goddefais lawer heddyw mewn breuddwyd o'i achos ef. A'r archoffeiriaid a'r henuriaid a berswadiasant y bobl, fel y gofynent Barabbas, ac y difethent yr Iesu. A'r rhaglaw a attebodd ac a ddywedodd wrthynt, Pa un o'r ddau a fynnwch i mi ei ollwng yn rhydd i chwi? Hwythau a ddywedasant, Barabbas. Pilat a ddywedodd wrthynt, Pa beth gan hynny a wnaf i'r Iesu, yr hwn a elwir Crist? Hwythau oll a ddywedasant wrtho, Croeshoelier ef. A'r rhaglaw a ddywedodd, Ond pa ddrwg a wnaeth efe? Hwythau a lefasant yn fwy, gan ddywedyd, Croes-hoelier ef. A Philat, pan welodd nad oedd dim yn tycio, ond yn hytrach bod cynnwrf, a gymmerth ddwfr, ac a olchodd ei ddwylaw ger bron y bobl, gan ddywedyd, Dieuog ydwyf fi oddiwrth waed y cyfiawn hwn: edrychwch chwi. A'r holl bobl a attebodd ac a ddywedodd, Bydded ei waed ef arnom ni, ac ar ein plant. Yna y gollyngodd efe Barabbas yn rhydd iddynt; ond yr Iesu a fflangellodd efe, ac a'i rhoddes i'w groes-hoelio. Yna milwŷr y rhaglaw a gymmerasant yr Iesu i'r dadleudŷ, ac a gynnullasant atto yr holl fyddin. A hwy a'i diosgasant ef, ac a roisant am dano fantell o'sgarlad. A chwedi iddynt blethu coron o ddrain, hwy a'i gosodasant ar ei ben ef, a chorsen yn ei law ddehau: ac a blygasant eu gliniau ger ei fron ef, ac a'i gwatworasant, gan ddywedyd, Henffych well, Brenhin yr Iuddewon. A hwy a boerasant arno, ac a gymmerasant y gorsen, ac a'i tarawsant ar ei ben. Ac wedi iddynt ei

do with that just man: for I have suffered many things this day in a dream because of him. But the chief priests and elders persuaded the multitude that they should ask Barabbas, and destroy Jesus. The governour answered and said unto them, Whether of the twain will ye that I release unto you? They said, Barabbas. Pilate saith unto them, What shall I do then with Jesus, which is called Christ? They all say unto him, Let him be crucified. And the governour said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified. When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it. Then answered all the people, and said, His blood be on us, and on our children. Then released he Barabbas unto them: and when he had scourged Jesus he delivered him to be crucified. Then the soldiers of the governour took Jesus into the common hall, and gathered unto him the whole band of soldiers. And they stripped him, and put on him a scarlet robe. And when they had platted a crown of thorns they put it upon his head, and a reed in his right hand: and they bowed the knee before him, and mocked him, saying, Hail, King of the Jews. And they spit upon him, and took the reed, and smote him on the head. And after that they had mocked him they took the robe off from him, and put his own raiment on him, and led him away to crucify him. And as

ут

watwor, hwy a'i dïosgasant ef o'r fantell, ac a'i gwisgasant a'i ddillad ei hun, ac a'i dygasant ef ymaith i'w groes-hoelio. Ac fel yr oeddynt yn myned allan, hwy a gawsant ddyn o Cyrene, a'i enw Simon: hwn a gymmellasant i ddwyn ei groes ef. A phan ddaethant i le a elwid Golgotha, hwn a elwir Lle'r benglog, hwy a roisant iddo i'w yfed finegr yn gymmysgedig â bustl. Ac wedi iddo ei brofi, ni fynnodd efe yfed. Ac wedi iddynt ei groes-hoelio ef, hwy a rannasant ei ddillad, gan fwrw coelbren; er cyflawni'r peth a ddywedwyd trwy'r prophwyd, Hwy a rannasant fy nillad yn eu plith, ac ar fy ngwisg y bwriasant goelbren. A chan eistedd, hwy a'i gwyliasant ef yno. A gosodasant hefyd uwch ei ben ef ei achos yn ysgrifenedig, HWN YW IESU BRENHIN YR IUDDEWON. Yna y croeshoeliwyd gydag ef ddau leidr, un ar y llaw ddehau, ac un ar yr aswy. A'r rhai oedd yn myned heibio a'i cablasant ef, gan ysgwyd eu pennau, a dywedyd, Ti yr hwn a ddinystri'r deml, ac a'i hadeiledi mewn tridiau, gwared dy hun: os ti yw Mab Duw, disgyn oddiar y groes. A'r un modd yr archoffeiriaid hefyd, gan watwor, gyda'r ysgrifenyddion a'r hen uriaid, a ddywedasant, Efe a waredodd eraill, ei hunan nis gall efe ei waredu: os Brenhin Israel yw, disgyned yr awrhon

oddiar y groes, ac ni a gredwn iddo. Ymddiriedodd yn Nuw ; gwareded efe ef yr awrhon, os efe a'i myn ef: canys efe a ddywedodd, Mab Duw ydwyf. A'r un peth hefyd a edliwiodd y lladron iddo, y rhai a groeshoeliasid gydag ef. Ac o'r chweched awr y bu tywyllwch ar yr holl ddaear, hyd y nawfed

they came out they found a man of Cyrene, Simon by name; him they compelled to bear his cross. And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a scull, they gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink. And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled, which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots. And sitting down they watched him there; and set up over his head his accusation written, THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS. Then were there two thieves crucified with him; one on the right hand, and another on the left. And they that passed by reviled him, wagging their heads, and saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself: if thou be the Son of God, come down from the cross. Likewise also the chief priests mocking him, with the scribes and elders, said, He saved others, himself he cannot save: if he be the King of Israel, let him now come down from the cross, and we will believe him. He trusted in God; let him deliver him now, if he will have him: for he said, I am the Son of God. The thieves also, which were crucified with him, cast the same in his teeth. Now from the sixth hour there was darkness over all the land unto the ninth hour. And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is to say, My God, my God, why hast

awr. Ac y'nghylch y nawfed thou forsaken me? Some of

awr y llefodd yr Iesu â llêf
uchel, gan ddywedyd, Eli, Eli,
lama sabachthani? hynny yw,
Fy Nuw, fy Nuw, paham y'm
gadewaist?
A rhai o'r sawl
oedd yn sefyll yno, pan glyw-
sant, a ddywedasant, Y mae hwn
yn galw am Elïas. Ac yn y
fan un o honynt a redodd ac a
gymmerth yspwng, ac a'i llanw-
odd o finegr, ac a'i rhoddes
ar gorsen, ac a'i dïododd ef.
A'r lleill a ddywedasant, Paid;
edrychwn a ddaw Elias i'w
waredu ef. A'r Iesu, wedi llef-
ain drachefn â llef uchel, a
ymadawodd â'r yspryd. Ac
wele, llen y deml a rwygwyd
yn ddau, oddifynu hyd i waered,
a'r ddaear a grynodd, a'r main
a holltwyd; a'r beddau a agor-
wyd, a llawer o gyrph y saint
a hunasent a gyfodasant, ac a
ddaethant allan o'r beddau, ar
ol ei gyfodiad ef, ac a aethant
i mewn i'r ddinas sanctaidd, ac
a ymddangosasant i lawer. Ond
y canwriad, a'r rhai oedd gyd-
âg ef yn gwylied yr Iesu, wedi
gweled y ddaear-gryn, a'r pethau
a wnaethid, a ofnasant yn fawr,
gan ddywedyd, Yn wîr Mab
Duw ydoedd hwn.

Dydd Llun o flaen y Pasc. Yn lle yr Epistol. Esay lxiii. 1. WY Pwy yw hwn yn dyfod o Edom, yn goch ei ddillad o Bozrah? hwn sydd hardd yn ei wisg, yn ymdaith yn amlder ei rym? Myfi, yr hwn a lefaraf mewn cyfiawnder, ac wyf gadarn i iachâu. Paham yr ydwyt yn goch dy ddillad a'th wisgoedd fel yr hwn a sathrai mewn gwinwryf? Sethrais y gwin-wryf fy hunan, ac o'r bobl nid oedd un gydâ mi: canys mi a'u sathraf hwynt yn fy nig, ac a'u mathraf

them that stood there, when they heard that, said, This man calleth for Elias. And straightway one of them ran, and took a spunge, and filled it with vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink. The rest said, Let be, let us see whether Elias will come to save him. Jesus, when he had cried again with a loud voice, yielded up the ghost. And behold, the vail of the temple was rent in twain from the top to the bottom, and the earth did quake, and the rocks rent, and the graves were opened, and many bodies of saints which slept arose, and came out of the graves after his resurrection, and went into the holy city, and appeared unto many. Now when the centurion, and they that were with him, watching Jesus, saw the earthquake, and those things that were done, they feared greatly, saying, Truly this was the Son of God.

Monday before Easter. For the Epistle. Isai. Ixiii. 1. Wfrom Edom, with dyed garments from Bozrah? this that is glorious in his apparel, travelling in the greatness of his strength? I that speak in righteousness, mighty to save. Wherefore art thou red in thine apparel, and thy garments like him that treadeth in the winefat? I have trodden the wine-press alone, and of the people there was none with me: for I will tread them in mine

HO is this that cometh

:

hwynt yn fy llidiogrwydd; a'u gwaed hwynt a daenellir ar fy nillad, a'm holl wisgoedd a lychwinaf. Canys dydd dial sydd yn fy nghalon, a blwyddyn fy ngwaredigion a ddaeth. Edrychais hefyd, ac nid oedd gynnorthwywr; rhyfeddais hefyd 1 am nad oedd gynhaliwr yna fy mraich fy hun a'm hachubodd, a'm llidiogrwydd a'm cynhaliodd; ac mi a sathraf y bobl yn fy nig, ac a'u meddwaf hwynt yn fy llidiogrwydd, a'u cadernid a ddisgynaf i'r llawr. Cofiaf drugareddau yr Arglwydd, a moliant Duw, yn ol yr hyn oll a roddodd Duw i ni, ac amlder ei ddaioni i dŷ Israel, yr hyn a roddodd efe iddynt, yn ol ei dosturiaethau, ac yn ol amlder ei drugareddau. Canys efe a ddywedodd, Dïau fy mhobl ydynt hwy, meibion ni ddywedant gelwydd felly efe a aeth yn Iachawdwr iddynt. Yn eu holl gystudd hwynt efe a gystuddiwyd, ac angel ei gydrychioldeb a'u hachubodd hwynt: yn ei gariad, ac yn ei drugaredd, y gwaredodd efe hwynt; efe a'u dygodd hwynt, ac a'u harweiniodd yr holl ddyddiau gynt. Hwythau oeddynt wrthryfelgar, ac a ofidiasant ei Yspryd Sanctaidd ef: am hynny y trodd efe yn elyn iddynt, ac yr ymladdodd yn eu herbyn. Yna y cofiodd efe y dyddiau gynt, Moses a'i bobl, gan ddywedyd, Mae'r hwn a'u dygodd hwynt i fynu o'r môr, gydâ bugail ei braidd ? mae'r hwn a osododd ei Yspryd Sanctaidd o'i fewn ef? yr hwn a'u tywysodd hwynt â deheulaw Moses, ac a'i ogoneddus fraich, gan hollti'r dyfroedd o'u blaen hwynt, i wneuthur iddo ei hun Enw tragywyddol? yr hwn a'u harweiniodd hwynt trwy y dyfnderau, fel march yn yr anial

anger, and trample them in my fury, and their blood shall be sprinkled upon my garments, and I will stain all my raiment. For the day of vengeance is in mine heart, and the year of my redeemed is come. And I looked, and there was none to help; and I wondered that there was none to uphold: therefore mine own arm brought salvation unto me, and my fury it upheld me. And I will tread down the people in mine anger, and make them drunk in my fury, and I will bring down their strength to the earth. I will mention the loving-kindnesses of the Lord, and the praises of the Lord, according to all that the Lord hath bestowed on us, and the great goodness towards the house of Israel, which he hath bestowed on them, according to his mercies, and according to the multitude of his loving-kindnesses. For he said, Surely they are my people, children that will not lie: so he was their Saviour. In all their affliction he was afflicted, and the angel of his presence saved them: in his love, and in his pity, he redeemed them, and he bare them, and carried them all the days of old. But they rebelled, and vexed his Holy Spirit; therefore he was turned to be their enemy, and he fought against them. Then he remembered the days of old, Moses and his people, saying, Where is he that brought them up out of the sea with the shepherd of his flock? where is he that put his Holy Spirit within him? that led them by the right hand of Moses, with his glorious arm, dividing the water before them, to make himself an everlasting Name? that led them through the deep as an horse in the wilderness, that they should not stumble? As a beast

wch, fel na thramgwyddynt? Fel y disgyn anifail i'r dyffryn, y gwna Yspryd yr Arglwydd iddo orphwys: felly y tywysaist dy bobl, i wneuthur it' Enw gogoneddus. Edrych o'r nefoedd, a gwel o annedd dy sancteiddrwydd, a'th ogoniant: mae dy zel, a'th gadernid, llïosogrwydd dy dosturiaethau, a'th drugareddau tuagattaf fi? a yinattaliasant? Canys ti yw ein Tad ni, er nad edwyn Abraham ni, ac na'n cydnebydd Israel: ti, Arglwydd, yw ein Tad ni, ein gwaredydd; dy Enw sydd erioed. Paham, Arglwydd, y gwnaethost i ni gyfeiliorni allan o'th ffyrdd? ac caledaist ein calonnau oddiwrth dy ofn? Dychwel, er mwyn dy weision, llwythau dy etifeddiaeth. Tros ychydig ennyd y meddiannodd dy bobl sanctaidd: ein gwrthwynebwŷr a fathrasant dy gyssegr di. Nyni ydym eiddo ti; erioed ni buost yn arglwyddiaethu arnynt hwy, ac ni elwid dy Enw arnynt.

Yr Efengyl. St. Marc xiv. 1. A C wedi deu-ddydd yr oedd y pasc, gwyl y bara croyw: a'r arch-offeiriaid a'r ysgrifenyddion a geisiasant ра fodd y dalient ef trwy dwyll, ac y lladdent ef. Eithr dywedasant, Nid ar yr wyl, rhag bod cynnwrf ym mhlith y bobl. A phan oedd efe yn Bethania, yn nhŷ Simon y gwahanglwyfus, ac efe yn eistedd i fwytta, daeth gwraig a chanddi flwch o ennaint o nard gwlyb gwerthfawr; a hi a dorrodd y blwch, ac a'i tywalltodd ar ei ben ef. Ac yr oedd rhai yn anfoddlawn ynddynt eu hunain, ac yn dywedyd, I ba beth y gwnaethpwyd y golled hon o'r ennaint? oblegid fe allasid gwerthu hwn uwchlaw tri chan ceiniog, a'i

goeth down into the valley, the Spirit of the Lord caused him to rest: so didst thou lead thy people, to make thyself a glorious Name. Look down from heaven, and behold from the habitation of thy holiness, and of thy glory: where is thy zeal, and thy strength, the sounding of thy bowels, and of thy mercies towards me? Are they restrained? Doubtless thou art our Father, though Abraham be ignorant of us, and Israel acknowledge_us not: Thou, O Lord, art our Father, our Redeemer, thy Name is from everlasting. O Lord, why hast thou made us to err from thy ways? and hardened our hearts from thy fear? Return for thy servants' sake, the tribes of thine inheritance. The people of thy holiness have possessed it but a little while: our adversaries have trodden down thy sanctuary. We are thine: thou never barest rule over them; they were not called by thy Name.

The Gospel. St. Mark xiv. 1.

AFTER two days was the feast of the Passover, and of unleavened bread: and the chief priests and the scribes sought how they might take him by craft, and put him to death. But they said, Not on the feast-day, lest there be an uproar of the people. And being in Bethany, in the house of Simon the leper, as he sat at meat, there came a woman having an alabaster box of ointment of spikenard, very precious; and she brake the box, and poured it on his head. And there were some that had indignation within themselves, and said, Why was this waste of the ointment made? for it might

« AnteriorContinuar »