The following is the prospectus of a translation of Anacharsis into Romaic, by my Romaic master, Marmarotouri, who wished to publish it in England.

ΟΣΟΙ εἰς βιβλία παντοδαπα ἐντρυφῶσιν, ἠξεύρων πόσον εἶναι τὸ χρήσιμον τῆς ̔Ισορίας, δι' αὐτῆς γὰρ ἐξευρίσκεται η πλέον μεμακρυσμένη παλαιότης, καὶ θεωρῶνται ὡς ἐν καλόπτρῳ ἤθη, πράξεις καὶ διοικήσεις πολλῶν καὶ διαφόρων Ἐθνῶν καὶ Γενῶν ων τὴν μνήμην διεσώσατο καὶ διασώσει ἡ Ιςορικη Διήγησις εἰς αἰῶνα τὸν απανία.

Μία τελοια Επισήμη εἶναι εὐαπόκλητος, καὶ ἐν ταυλῷ ὠφέλιμη, ἤ κρεῖττον εἰπεῖν ἀναγκαία· διαῖὶ λοιπὸν ἡμεῖς μόνοι νὰ τὴν ὑφερέμεθα, μὴ ἠξεύροντες ἔλε τὰς ἀρχὰς τῶν Προγόνων μας, πόθεν πόλε καὶ πῶς εὐρίθησαν εἰς τὰς πατρίδας μας, ἔλε τὰ ἤθη, τα κατορθώματα καὶ τὴν διοίκησίν των; ̓́Αν ἐρωτήσωμεν τὰς ̓Αλλογενεῖς, ἠξεύρων νὰ μᾶς δώσαν ὄχιμόνον ἱςορικῶς τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πρόοδον τῶν προγόνων μας, ἀλλὰ καὶ τυπογραφικῶς μᾶς δείχνον τὰς θέσεις τῶν Πατρίδων μας, καὶ οἱονεὶ χειραγωγοί γινόμενοι μὲ τες γεωγρα φικές των Πίνακας, μᾶς λέγων, ἐδῶ εἶναι αἱ ̓Αθῆναι, ἐδῶ ἡ Σπάρτη, ἐκεῖ αἱ Θῆβαι, τόσα σάδια ἤ μίλια ἀπέχει ἡ μία Ἐπαρχία ἀπὸ τὴν αἴλλην. Τέλος ᾠκοδόμησε τὴν μίαν πόλιν, ἐκεῖνος τὴν ἄλλην καὶ τξ. Προσέτι αν ἐρωτήσωμεν αὐτὲς τις μὴ Ἑλληνας χειραγωγές μας, πόθεν ἐπαρακινήθησαν νὰ ἐξερευνήσειν ἀρχὰς τόσον παλαιὰς, ἀνυποςόλως μᾶς ἀποκρίνονται μὲ αὐτὲς τὰς λόγος. “ Καθὼς ὁ ἐκ Σκυθίας Ανάχαρσις, αν δὲν ἐπεριείρχειο τὰ 66 πανευφρόσυνα ἐκεῖνα Κλίματα τῆς Ἑλλάδος, ἂν δὲν ἐμφορεῖτο τα σε ἀξιώμαλα, τα ήθη καὶ τὰς Νόμος τῶν Ἑλλήνων, ἤθελε μείνῃ Σκύθης καὶ σε τὸ ὄνομα καὶ τὸ πρᾶγμα ενω καὶ ὁ ἡμέτερος Ιατρός, αν δὲν ἐμάνθανε τα σε το Ιπποκράλες, δὲν ἐδύνατο να προχωρήση εἰς τὴν τέχνην τε. ̓́Αν ὁ ἐν σε ἡμῖν Νομοθέτης δὲν ἐξέλαξε τὰ το Σόλωνος, Λυκέργο, καὶ Πιτιακῶ, δὲν

σε ἐδύνατο νὰ ῥυθμήσῃ καὶ νὰ καλιεργήσῃ τὰ ἤθη τῶν ̔Ομογενῶν τω αν ὁ 46 Ρήτωρ δὲν ἀπηνθίζειο τὰς εὐφραδείας καὶ τὰς χαριελισμὸς τῇ Δημοσθένες, σε δὲν ἐνεργῶσεν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀκροατῶν τω *Αν ὁ Νέος Ανάχαρσις, “ε ὁ Κύριος ̓Αββᾶς Βαρθολομαῖος δὲν ἀνεγίνωσκε μὲ μεγάλην ἐπιμονὴν καὶ “ σκέψιν τὰς πλέον ἐγκρίζες Συγγραφεῖς τῶν ̔Ελλήνων, ἐξερευνῶν αὐτὲς σε καλὰ βάθος ἐπὶ τρίακονία δύω ἔλη, δὲν ἤθελεν ἐξυφάνῃ τέλην τὴν περὶ “ ̔Ελλήνων ̔Ισορίαν τε, ἥτις Περιήγησις το Νέα ̓Αναχάρσεως παρ' αυτά σε προσωνομάσθη, καὶ εἰς ὅλας τὰς Εὐρωπαϊκὰς Διαλέκτες μελιγλωτίσθη.” Καὶ ἐν ἑνὶ λόγῳ, οἱ Νεώτεροι, αν δὲν ἔπερναν δία ὁδηγὸς τες Προγόνες μας, ἤθελαν ἴσως περιφέρωνται ματαίως μέχρι τὸ νῦν. Αὐτὰ δὲν εἶναι λόγια ἐνθυσιασμένο διὰ τὸ φιλογενὲς Γραικά, εἶναι δὲ φιλαλήθης Γερμανό, ὅσις ἐμετάφρασε τὸν Νέον Ανάχαρσιν ἀπὸ τῶ Γαλλικῆ εἰς τὸ Γερμανικὸν.

Αν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς θέλωμεν νὰ μεθέξωμεν τῆς γνώσεως τῶν λαμπρῶν καλορθωμάτων ὁπῶ ἔκαμαν οἱ θαυμαςοὶ ἐκεῖνοι Προπάτορες ἡμῶν, αν ἐπιθυμῶμεν νὰ μάθωμεν τὴν πρόοδον καὶ αὔξησίν των εἰς τὰς Τέχνας καὶ Ἐπισήμας καὶ εἰς κάθε άλλο εἶδος μαθήσεως, ὧν ἔχωμεν περιέργειαν να γνωρίσωμεν πόθεν καταγόμεθα, καὶ ὁποίας θαυμαςὺς καὶ μεγάλος άνδρας, εἰ καὶ προγόνες ἡμῶν, φεῦ, ἡμεῖς δὲν γνωρίζομεν, εις καιρὸν ὁπῶ οἱ Αλλογενεῖς θαυμάζεσιν αὐτὲς, καὶ ὡς πατέρας πανοιασῶν μαθήσεως σέβονται, ας συνδράμωμεν άπανίες προθύμως εἰς τὴν ἔκδοσιν τα θαυμασίε τέλος συγκ γράμματος τα Νέα ̓Αναχάρσεως.

Ἡμεῖς ἄν οἱ ὑπογεγραμμένοι θέλομεν ἐκτελέσει προθύμως τὴν μετάφρασιν το Βιβλία μὲ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν καλὴν φράσιν τῆς νῦν καθ ̓ ἡμᾶς ὁμιλίας, καὶ ἐκδόντες τέτο εἰς τύπον, θέλομεν τὸ καλλωπίσει μὲ τὰς Γεωγραφικός Πίνακας μὲ ἁπλᾶς Ῥωμαϊκὰς λέξεις ἐγκεχαραγμένες εἰς ἐδικάμας γράμμαλία, προςιθέντες ὅτι ἄλλο χρήσιμον καὶ ἁρμόδιον εἰς τὴν Ισορίαν.

Ὅλον τὸ σύγγραμμα θέλει γένει εἰς Τόμος δώδεκα καλὰ μίμησιν τῆς Ιαλικῆς ἐκδόσεως. Ἡ τιμὴ ὅλα το Συγγράμματος εἶναι φιορίνια δεκαέξη τῆς Βιέννης δία τὴν προσθήκην τῶν γεωγραφικών πινάκων. Ὁ φιλογενὴς ἐν

Συνδρομητής πρέπει να πληρώσῃ εἰς κάθε Τόμον φιο ίνι ενα καὶ Καρανανια εἴκοσι τῆς Βιέννης, καὶ τόλο χωρίς καμμίαν πρόδοσιν, ἀλλ ̓ εὐθὺς ὁπῖ θέλει τῷ παραδοθῇ ὁ Τόμος τυπωμένος καὶ δεμένος.

Ἐῤῥωμένοι καὶ εὐδαίμονες διαβιώοιτε Ελλήνων Παῖδες.

Τῆς ὑμελίρας ἀγάπης ἐξηρτημένοι

Ιωάννης Μαρμαροθέρης.

Δημήτριος Βενιέρης.

Ἐν Τριεςίω, τῇ πρώτη Ὀκτωβρία, 1799.

Σπυρίδων Πρεβέλος.

THE LORD'S PRAYER IN ROMAIC.

Ω ΠΑΤΕΡΑΜΑΣ ὁ ποῦ εἶσαι εἰς τοὺς ἐρανοὺς, ἂς ἁγιασθῆ τὸ ὄνομά σε. *Ας ἔλθη ἡ βασιλεία σε. Ας γύνη τὸ θέλημά σε, καθὼς εἰς τὸν ἐρανὸν, ἔτζη καὶ εἰς τὴν γῆν. Τὸ ψωμίμας τὸ καθημερινὸν, δός μας τὸ σήμερον. Καὶ συγχώρησε μας τα χρέημας, καθὼς καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμεν τοὺς κρεοφειλέας μας. Καὶ μὴν μᾶς φέρεις εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ἐλευθέ ρωσέμας ἀπὸ τὸν πονηρὸν Ὅτι ἐδικήσω εἶναι ἡ βασιλεία δὲ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Αμήν.

IN GREEK.

ΠΑΤΕΡ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς ἐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σε. Ἐλθέλω ἡ βασιλεία σε γενηθήτω τὸ θέλημά σε, ὡς ἐν ἐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄλλον ἡμῶν τὸν ἐπιάσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πει ρασμὸν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τῶν πονηρῶν. Ὅτι σῶ ἐςίν ἡ βασιλεία, καὶ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Αμήν.