Imágenes de páginas
PDF
EPUB

ἦν παθέσα ὦ γύναι τὴν ακτὴν ἀπολιπέσα καὶ τὰ νήματα τα λίνο, άςυδε θαμίζεις, νχοφόρια καὶ λήνεια ταῖς πλησίαις αθης ναίων συνεορτάζεσα. οὐκ ἔςι τότε σωφρονεῖν ἐδὲ ἀγαθά δικα τοεῖσθαι. εχ ἵντω δέ σε ὁ πατὴς ἐκ τῆς αἰγίνης, & τεχ θηναίσε καὶ τραφήναι συνέβη, μυείθαι ὑπ' ἐμοὶ γάμῳ παρέδω εἰ τὴν πόλιν ἀσπάζη, χαῖρε, καὶ ἀπιθιεὶς τὸν ἄνδρα. εἶτα ἐκ θαλάττης, ἀγαπᾶς ἐπάνιθι τὸ λῶον ἑλομένη λήθη δὲ σοι ἔξω μακρὰ τῶν κατ ̓ ἄςυ τούτων ἀπατηλῶν θεαμάτων.

χεν.

II.

ΝΑΥΣΙΒΙΟΣ ΠΡΥΜΝΑΙΩ.

Ἡγιόν ὅσον εἰσι τρυφερὰ καὶ ἀβρόβια τῶν αθήνησι πλυσίων τὰ μειράκια· ἔναγχος δὲ Παμφίλα μετὰ τῶν συνηλικιωτών μια πομένε τὸ σκαφείδιον ὡς ἂν ἔχη γαληνιῶντος τὸ πελάγες περιπλεῖν ἅμα καὶ συμμετέχειν ἡμῖν τῆς ἄγρας τῶν ἰχθύων. ἔγνων ἡλίκα αὐτοῖς ἐκ γῆς καὶ θαλάττης πορίζεται τρυφήματα. οὐ γὰρ ἀνεχόμενος τῶν ξύλων τῆς ἁλιάδος ἔσε ταπήτων τινῶν ξενικῶν καὶ ἐφεσρίδων κατακλινείς, οὐ γὰρ οἷός τε ἔφασκεν εἶναι κείθαι ὡς οἱ λοιποὶ ἐπὶ τῶν καταςρωμάτων, τὴν σανίδα οἶμαι νομίζων λίθε τραχυτέραν, ἥτει παρ ̓ ἡμῶν σκιἂν αὐτῷ μηχανήσαι πως τὴν τῇ ἰείεσιν δόνα ὑπερπετάσαντας ὡς οὐδαμῶς οἷός τε ὢν φέ ρειν τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας· ἡμῖν δὲ ἐ μόνον τοῖς ταύτην ποι8μένοις τὴν ἐργασίαν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἅπαξα πλῶς ὅσοις μὴ πε· ριεσία πλέτε πρόσεςι σπεδάζεται, ἔςιν ο δυναμένοις τῇ εἴλη περεπαιιο ἐν ἴσω γὰρ κρυμὸς καὶ θάλαττα. φερομένων δὲ ἅμα

ὦ μόνος

3 μόνος ὁ δὲ μετὰ μόνων τῶν ἑταίρων ὁ Πάμφιλος, αλλά και γυναίων αὐτῷ περιττῶν τὴν ὥραν, πλῆθος συνείπετο μασαργοὶ πᾶσαι. ' ἡ μὲν γὰρ ἐκαλεῖτο κραμάτων καὶ ἦν αὐλητρίς, ἡ δὲ ἐρατῶ, καὶ ψαλτήριον μετεχειρίζετο, ἄλλη δὲ ἐνεπής. άντη δὲ κύμβαλα ἐπεκρίτει. ἐγένετο ἦν μοι μυσικῆς ἡ ἄκατος πλέα καὶ ἦν ᾠδικὸν τὸ πέλαγος καὶ πᾶν θυμηδίας ἀνάπλεων, πλὴν ἐμέ γε ταῦτα οὐκ ἔτερπεν· οὐδὲ γὰρ ἐκ ὀλίγοι τῶν ὁμβίων καὶ μάλισα ὁ πικρὸς λαυκίας τελχίνος ἦν μοι βασκαίνων βαρύς τερος. ἐπεὶ δὲ τὸν μισθὸν πολὴν κατεβάλετο, τ' αργύριόν με διέχει καὶ νῦν ἐκείνο τὸς ἐπιθαλαττίας ἀγαπῶ κώμες, και τοιᾶτον δεύτερον ἐπιστῆναί μοι ποθῶ δαπανηρὸν καὶ πολυτελή φεανίσκον.

Aristä ne t.

Er war aus Nicda in Bithynien gebürtig, und soll im Jahr 358 bei dem Erdbeben zu Nikomedien umgekommen feyn. Der Redner und Erikolograph Libanius war sein Freund, und lobt feine Sitten und Beredsamkeit. Auch schrieb er verschiedene Briefe an ihn. Unter seinem Namen hat man zwei Bächer verliebter Briefe, die aber vielleicht einen andern Verfasser has ben, und ein spåteres Zeitalter zu verräthen scheinen. Sie find fämmtlich verliebten Inhalts, und nicht ohne Eleganz der Schreibs art, mit manchen aus dem Plato und Lucian erborgten Reds nerblumen geschmückt. Indey is ihre Form mehr erzählend und mahlerisch, ~als epiftolisch. Ein Freund vertraut dem andern Heine Liebesverständnisse und seine Abentheuer mit einer bis zum Leichtsinn freien Offenherzigkeit. So beschreibt in der hier fols genden Probe ein Mahler die Leidenschaft, in welche er durch ein von ihm selbst verfertigtes Bild eines schönen Mädchens vers fegt worden; und einer sø verstimmten Phantasie verzeiht man leicht die ziemlich kühnen Streifereien über das Gebiete der Wahrheit und Natur.

ΦΙΛΟΠΙΝΑΞ ΧΡΩΜΑΤΙΩΝΙ,

Καλήν γέγραφα κόρην, καὶ τῆς ἐμῆς ἠράπην γραφής. 'H τέχνη τὸν πόθον, ἐκ ̓Αφροδίτης τὸ βέλος. Εκ τῆς ἐμῆς ἐγὼ πατατοξεύομαι δεξιᾶς ὡς ἀτυχής, ο γέγονα τήν γραφικὴν ἀφνής οὐ γὰρ ἂν αἰχρᾶς εἰκόνος κράπην. Νῦν δὲ ὅσον με τις απα θαυμάζει της τέχνης, του τον κατοικτείρει τὸ πόθε' ε γὰρ ἦτ τον δόξαιμι κακοδαίμων ἐραφής, ἢ σοφὸς εἶναι τεχνίτης. Αλλα τί λίαν δύρομαι, καὶ τὴν ἐμὴν καταμέμφομαι δοξιάν; ἐκ τῶν πινάκων ἐπίσαμαι Φαίδραν, Νάρκισσον, Πασιφάης ἃ μὲν ἐκ αἰεὶ παρὴν ὁ τῆς ̓Αμαζόνος. Ἡ δὲ καθόλα παρὰ φύσιν ἐπό

θει

Θει· ὁ δὲ κυνηγέτης, εἰ τῇ πηγή προσήψε την χείρα, διεκές

θεῖ

1

χυτο ἂν ὁ ποθέμενος καὶ παρέξει τῶν δακτύλων ἡ μὲν γὰρ πηγὴ γράφει τον Νάρκισσον· ἡ δὲ γραφή καὶ τὴν πηγὴν καὶ τὸν Νάρκισσον οἶτε διψῶντα τα κάλλες· ἐμοὶ δὲ ὅσον ἐθέλω, παρέσιν ἡ φιλλάτη, καὶ κόρη τό φαινόμενον εὐπρεπής, καν τήν χεῖρα προσάξω, ασύγχυτος ἐπιμένει βεβαίως καὶ τῆς οἰκείας μορφῆς ἐκ ἐξίσαται, ἡδὺ προςγελᾶς, καὶ μικρὸν ὑποκέχηνε, και εἴποις ἄν ὡς ἐπ ̓ ἄκρων τῶν χειλῶν προκύπτει τις λόγος και ὅσον ἔπω το είματος ἐκπηδῶ· ἐγὼ δὲ καὶ τὴν ἀκολὴν προσε πέλαγα πολλάκις Ντακοςῶν Τί ποτε ἄρα βέλεται ψιθυρίζει αποτυχὼν δὲ τῷ λόγω πεφίληκα τὸ ςόμα, τῶν παρειῶν τὰς κάλυκας, των βλεφάρων τὴν χάριν, καὶ ὁμιλεῖν ἐρωτικῶς προς τρέπων τὴν κόρην. Ἡ δὲ καθάπερ ἑταίρα τὸν ἐρασὴν ὑποκνία ζέσα σιωπά. Επέθηκε τῇ κλίνη ἠγκαλισάμην· ἐπιβέβληκαι τῷ ςήθει, ἵνα τυχὸν ἔνδον ἔρωτα θεραπεύη. Και πλέον ἐπιμές μηνα τη γραφή. Αισθάνομαι πάλιν τῆς παραπληξίας, και κινδυνέυω τὴν ἐμὴν προσαπολέσαι ψυχήν, δια τυχὸν ἐρωμένην. Χείλη μὲν φαίνει ὡραῖα ἀλλ ̓ ἐκ αποδίδωσι τὸν καρπὸν τὸ φι λήσαι. Τὶ δὲ ὄφελος κόμης καλῆς μὲν φαινομένης κόμης δὲ ἐκ ἔσης τ' καγὼ μὲν δακρύω καὶ ποτνιώμαι' ἡ δὲ εἰκὼν φαιδρά ἀποβλέπει. Ἀλλ ̓ εἶθε μοι τοιαύτην ἔμψυχον ὦ χρυσόπτεροι παῖδες Αφροδίτης δοίητε φίλην, ὅπως ἂν ἐκ τῶν τῆς τέχνης ἔργων ἴδω κρείσσονα τέχνης ὡραϊζομένην ἐν ζῶντι κάλλει και προσαρμόζων ήδέως τῇ φύσει τὴν ἐμαυτό τὲ ἄμφω θεάσωμεν συμφωνήσας αλλήλαις,

Η

II.

Lateinische Briefe.

Cice

cero.

--

Man verdankt dem Tiro, dem Freigelassenen und Freunde des Cicero, die zahlreiche Sammlung und Aufbewahrung der schönen und Inhaltsreichen Briefe dieses großen, beredten, scharfs findigen und einflußreichen Römers. Bekanntlich sind sie in fechszehn Bücher an seine Freunde, sechszehn an den Artikus, drei Rocher an seinen Bruder Quintus, und ein Buch an den Brutus vertheilt. Cicero's Briefe, sagt Dr. Blair und ich weiß sie nicht kürzer und treffender zu charakterisiren find in mehr als Einer Rücksicht schäßbar, ja vielleicht die schäßbars fte Sammlung von Briefen, die es in irgend einer Sprache giebt. Es find Briefe über wirkliche Vorfälle, geschrieben an die größten Männer der damaligen Zeit, und mit aller Reins heit und Eleganz, aber doch ohne die geringke Künkelei abges ' fakt. Was ihr Verdienst noch vergrößert, ist, daß fie ursprünge lich gar nicht dazu bestimmt waren, den Augen der Welt vors gelegt zu werden. Denn Cicero behielt, wie man weiß, von feinen Briefen keine Abschriften; und nur der Sorgfalt seines Freigelassenen, des Tiro, sind wir die noch vorhandene ansehns liche Sammlung schuldig, welche beinahe an tausend Briefe enthält, und nach Cicero's Tode von jenem veranstaltet wurde. Gie enthalten die zuverlässigkten Materialien zu der Geschichte des damaligen Zeitalters, und find die lehten Denkmale, die uns von Rem, in seinem freien Zustande, übrig sind. Denn größtentheils find sie während der wichtigen Krise geschrieben, Da die Republik am Nande ihres Unterganges schwankte; uns Areitig eine der interessanteßten Lagen, die sich in der Geschichte des menschlichen Geschlechts finden. Cicero dffnet hier seinen vertrauteßten Freunden, besonders dem Attikus, fein ganzes Herz, mit der sorglosesten Freiheit. Ueberdieß werden wir zu gleicher Zeit mit einigen der wichtigsten Männer Roms in eine Art von näherer Bekanntschaft gebracht; und es ist merkwürdig,

dag

[ocr errors]
« AnteriorContinuar »