Si Deus nostras videt æquus aras, Det probos mores docili iuventæ, Augeat prolem numero carentem Sic Fides verax et Honos Pudorque Rex, velut pupillam oculi tenellam, Serus in cœlum redeas, diuque III. EPODOS. E PSALMO CXXIX. Iure dicat grex bonorum: mille me molestiis E PSALM. CXLVIII. Laudate Dominum cœlitum Chori beati, qui procul Contagio mortalium Templa atheris tuemini, Laudate Dominum, quos sibi Adesse iussit angelos, Laudate Dominum exercitus Parere promti iussibus. Reges et orbis præsides Et qui sedetis iudices. Laudate Dominum cantibus. Et vos, iuventa florea, Læti puelli et virgines, Laudate Dominum.! numini Sit eius uni gloria, Regumque regem et principem NOTÆ ET CURE SEQUENTES IN ARATI DIOSEMEA, a TH. FORSTER, F.L.S. No. IV. [Continued from No. XXXIV. p. 26.] 194. De prognosticis ventorum ex stellis discurrentibus agit.-Item quum crebro stellæ præcipites ruunt atram per noctem, a tergo vero tractus subalbescant; accipito per illas ventum eadem via venientem. Sin autem aliæ contrario ruunt ex aliis partibus in alias, tunc omnivarios ventos expecta: qui maxime confusi (tractus) sunt, confusa item observando hominibus spirant. Prognosticum hoc ex Theophrasto sumtum est, olev av ἀστέρες διάττωσι πολλοὶ ἄνεμον ἐντεῦθεν ἐὰν δὲ πανταχόθεν, ὁμοίως πολλὰ πνεύματα onuaívovoi. [Theoph. Sign. vent.] Ptolemæus Tetrabib. ex paraph. Procl. ut Buhle memorat: Oi de Spóuo Tv ἀστέρων, καὶ δὲ ἀκοντισμοὶ, εἰ μὲν ἀπὸ ἑνὸς ἐγένοντο μέρους ἐξ ἐκείνου τοῦ μέρους κίνησιν ἀνέμου δηλοῦσιν· εἰ δὲ ἐξ ἀνιαντίων μερῶν παντοίους χειμῶνας ἔσεσθαι, προδηλοῦσιν καὶ μέχρι βροντῶν, καὶ ἀστραπῶν, καὶ τῶν TOLUUTIOV. [Ptol. Tetrabibil. ex paraph. Ταρφέα, τοὶ δ ̓ ἔπιθεν ῥυμοὶ ὑπολευκαίνωνται, Astra polis sunt visa quati: niger inficit horror Terga maris: longo per multa volumina tractu Estuat unda minax; flatusque incerta futuri. Turbida testantur conceptos æquora ventos." [Lucan. Phars. v. 560.] Apud Plinium ita scriptum est: "Si volitare plures stellæ videbuntur, quo ferantur albescentes ventos ex his partibus nunciabunt." [Plin. Hist. Nat. xviii. 35.] Et in secundo libro : "Fleri videntur et discursus stellarum numquam temere ut non ex ea parte truces venti oriantur. Existunt stellæ in mari terraque." [Plin. Hist. Nat. ii. 37.] Politianus teste Cerda scribit. "Annotat et cæli faciem; num stella 195 Δειδέχθαι κείνοις αὐτὴν ὁδὸν ἐρχομένοιο æthere ignitas, návrwy de TOUTWV altiov is μèv vλn ǹ àvalvμíaois: [Arist. Meteor. i. 4.] ea infra Lunam (nostra atmosphera) existere asserat. Пávra dè kar GEλHUNS TOUTα Vivyrai, &c. [Ibid.] Plinius confusè ex stellis ipsis nimio alimento repletis effectum ducit. "Illa nimio alimento tracti humeris igneam vim abundantia reddunt, cum decidere redduntur, ut apud nos quoque id, luminibus accensis liquore olei nota mus accidere." [Plin. Hist. Nat. i. 8.] Sed ex iis qui de cœlo scripserunt Aristoteles fastidiosissima ambage hæc meteora circumgressus est, cf. Excurs. ad h. 1. Ovidius inter metamorphosea, cum Phætonta e solis curru labentem cadenti stellæ comparat; tum stellas re vera non cadere dicit; sed loca sua in cœlo rapido cursu transmutare, "At Phaethon rutilos flamma populante capillos Volvitur in præceps, longoque per aëra tracti Fertur; ut interdum de cœlo stella sereno Etsi non cecidit, potuit cecidisse videri." [Ovid. Metamorph. ii. 322.] Diversis doctorum opinionibus observationem addam; ex his meteoris, quæ frequentius occurrunt, tres species notavi. Una, et ea est frequentissima, stellæ simillima est, rapido et rectilineo motu cadere videtur, nec ullum post se tractum facit; secunda majore luce nitet, sæpe curvilineo cursu eat, et videtur frequentius in æstate. Tertia species albescentem tractum in cœlo post se facit, hæc post pluviam sæpe occurrit, et venti certis simum signum est, est Excursum de his. 200 cum ex pelago hinc certe timuerit, velim ne 201-205. At quum ex curo et ex austro fulgurat; tum etiam e zephyro et interdum a borea, omnis nauta in "Consimili ratione ex omnibus amnibus humor Tollitur in nubes, quo cum bene semi na aquarum Multa modis multis convenere undique adaucta, Confertæ nubes vi venti mittere certant Dupliciter; nam vis venti contendit, et ipsa Copia nimborum, turba majore coacta Urguens ex supero premit ac facit effluere imbreis." [Lucret. de Rer. Nat. vi. 511.] Sed, quæcunque caussa sit, non sine auctoritate scribit. Theophrastus loquitur, 'Aσтрatal dè èáv ye navtaXÓBEV γένωνται ὕδατος ἂν ἢ ἀνέμοιο σημεῖον. [Theoph. Sign. Pluv.] Paullo infra fastidiose scribit, Kal Sépupos åστpaπῶν πρὸς βορείου, ἢ χειμῶνα ἡ ὕδωρ σημαίνει. [Ibid.] Virgilius poëticis ingeniis sensum exornavit, "At Boreæ de parte trucis, quum ful gurat et quum Eurique Zephyrique tonat domus, omnia plenis Rura natant fossis, atque omnis navita ponto IIumida vela legit." [Virg. Geor. i. 373.] *Αλλοτε δ' ἐκ ζεφύροιο, καὶ ἄλλοτε πὰρ βορέας, 205 spargentur multæ ab oriente, aquam in triduum præsagient." [Plin. Hist. Nat. xviii. 35.] Lucretius nubeculas hujus generis notat quasi humorem e mari colligentes. 66 Concipiunt etiam multum quoque sæpe marinum Humorem veluti pendentia vellera lanæ Cum supera magnum venti mare nubila portant." [Lucret. Rer. Nat. vi. 504.] Quem anili, ut solet, narratione sequitur Plinius. "Cum æstate vehementius tonuit quam fulsit, ventos ex ea parte denunciat, contra si minus tonuit, imbrem. Cum sereno cœlo fulget, pluviæ erunt et tonitrua et hyemabil. Atrocissimæ autem quum ex omnibus quatuor partibus cœli fulgurabit. Cum ab Aquilone tantum, in posterum diem aquam portendit. Cum a Septemtrione ventum eum. Cum ab Austro vel Coro vel Favonio nocte serena fulguravit ventum et imbrem ex iisdem regionibus demonProf. Heyne in nota ad Virgilii strabit." [Plin. Hist. Nat. xviii. 35.1 locum supra citatum scribit, "NuDe Arati prognostico observandum beculas lanis similes nostris homiest, quod in describenda fulguratione nibus oviculas dictas, serenitatis nune quatuor cœli partibus, solis cursum tias accipiebam, ut alii; male vero, sequutus est; incipit scilicet ex orien- nam ex poetæ sententia esse debet te, tunc per Austrum ad Zephyrum, prognosticum instantis tempestatis et ultimo in Boream fulgura inducit. pluviosæ; quod nunc abesse ait." Sed minime intelligendum est singu- Male vero ille, ut opinor, nubeculas las fulgurationes hoc ordine accidere, a Germanis oviculas dictas confundit sed simpliciter ex his quatuor partibus cum Virgilii velleribus lanæ. Ovicuvicissim fulgura et tonitrua venire. las censeo esse cirrocumulos sæpe 206-207. Prognosticum pluvia serenitatis nuncias. Sed quæ ab ex nubium figuris-Sæpe item veni- Arato, Tóкois èolkoтa, Virgilio vero lanæ entibus pluviis nubes prius ut plurimum velleribus similes adparent. Tiókos vox atd welke derivata proprie lanam comatam significat; vulgo redditur vellus; male tamen congruere censeas vellus e "vellere." Nubes cum lanæ velleribus, seu πόκοις ἐρίων similes apparent, pluviam indicare docet etiam Theophrastus, Καὶ ὅταν νεφέλαι πόκοις ἐρίων ὅμοιαί εἰσιν, ὕδωρ σηpalvel. [Theoph. Sign. Pluv.] Et Ptolemus, Ἔτι δὲ καὶ τὰ νέφη ὡς ἐρίων πόκοι φαινόμενα χειμῶνας ἐνιότε δηλοῦσιν. [Ptol. Tetrabil. paraph. Procl. ii. 14.] Virgilius, ubi serenitatis indicia ducit ex absentia eorum quæ pluviam præsagiunt, observat,' "Tenuia nec lanæ per cœlum vellera ferri." [Virg. Geor. i. 397.] velleribus persimiles vocatæ sunt, certe vel cirri vel cirrostrati accipiendæ sunt. De cirrocumulis vulgo oviculis in Germania dictis noster Bloomfield habet locum. "Far yét above these wafted clouds are seen, In a remoter sky still more serene, Others detached in ranges through the air, Spotless as snow and countless as they're fair; Scattered immensely wide from east to west, The beauteous semblance of a flock at rest. [Bloomfield Farm. Boy, Winter.] Hæ longe differunt cirrostratis; quæ semper pluvias significant, sunt Plinius, "Si nubes ut vellera lanæ que nubes striatæ, vel undulatæ |