No. II.

Θεοδοτος Μιλτώνι γαριεν.

and ex

(Describes the pleasantness of his situation, and of the season, horts Milton to relax from his studies, and take recreation. This letter was probably sent from Cheshire to Milton at Horton, or in London; it must have been written about May.)

Ουδὲν ἔχω ἐγκάλειν τῆ νῦν διαγωγή μου, ἐκτὸς τούτου ἑνὸς, ὅτι στερίσκομαι ψυχῆς τίνος γενναίας λόγον ἄιτειν, καὶ διδόναι ἐπισταμένης, τοίην τοι κεφαλὴν ποθέω. τὰ δ' ἄλλα ἄφθονα πάντα υπάρχει ἐνταῦθα ἐνἀγρῷ· τί γὰρ ἂν ἔτι λείποι, ὁπόταν ἤματα μακρά, τόποι κάλλιστοι ἄνθεσι, καὶ φύλλοις κομῶντες, καὶ βρύοντες, ἐπὶ παντὶ κλάδῳ ἀηδὼν ἢ ἀκανθὶς, ἢ ἄλλο τὶ ὄρνιθιον ὠδαῖς, καὶ μινυρισμοῖς ἐμφιλοτι μέιται, περίπατοι ποικαλώτατοι, τράπεζα ὄντε ἐνδεὴς. ὄντε κατάκορος, ὕπνοι ἀθόρυβοι; ἐν ἐσθλὸν τίνα ἐταῖρον τουτεστι πεπαιδευομένον, καὶ μεμυήμενον ἐπὶ τούτοις, 3 ἐκτώμην, τοῦ τῶν Περσῶν βασιλέως ἐυδαιμονέστερος ἄν γενοίμην· ἀλλ' ἐστιν ἄει τὶ ἐλλιπὲς ἐν τοῖς ἀνθρω πίνοις πράγμασι, πρὸς ὅ δει μετριότητος. Σὺ δὲ ὦ θαυμάσιε, τι καταφρόνεις τῶν τῆς φύσεως δωρημάτων; τι καρτερεις ἀπροφασίστως βιβλίοις, καὶ λογιδίοις παννύχιον, παννήμαρ προσφυόμενος; ζῆ, γέλα, χρῶ τῇ νεότητι, καὶ ταῖς ὧραις, καὶ παυου4 ἀναγινώσκων τὰς σπου δας, καὶ τὰς ἀνέσεις, καὶ ῥαστώνας τῶν πάλαι σοφῶν ἀυτός κατατριβόμενος τέως. Εγὼ μὲν ἐν ἀπασιν ἄλλοις ἥττων σοῦ ὑπαρχων, ἐν τούτῳ τῷ μέτρον πόνων εἰδέναι κρέιττων, καὶ δοκῶ ἐμαυτῶ, καὶ ἔιμι. Εῤῥωσω, καὶ παῖζε, ἀλλ' ου κάτα Σαρδανάπαλον τὸν ἐν σόλοις.

Note. These two Greek letters are printed in exact conformity with the original MS.

Illmo Sig. e Pron Osso.

No. III.

Fino l'anno passato risposi alla cortesissima ed elegantissima lettera di V. S. Illma affettuosamente ringraziandola della memoria che per sua grazia sì compiace tenere della mia osservanza. Scrissi, come fo adesso in Toscano, sapendo che la mia lingua è a lei sì cara, e familiare che nella sua bocca non apparisce straniera. Ho di poi ricevuto due copie delle sue eruditissime poesie delle quali non mi poteva arrivare donativo più caro, perchè quantunque piccolo, racchiude in se valore infinito per esser una gemma del tesoro del Signor Giov. Miltoni. E come disse Theocrito;

3 εκτωμην-30 in MS

4 άφες, erased in text.

Gran pregio ha picciol dono, e merta onore

Ciò che vien da gl' amici.

Le rendo adunque quelle grazie che maggiori per me si possono e prego il Cielo che mi dia fortuna di poterle dimostrare la mia devozione verso il suo merito. Non asconderò alla benevolenza di V. S. Illma, alcune nuove che son certo, le saranno gratissime. Il Serenissimo Granduca mio Signore s'è compiaciuto conferirmi la catedra, e lettura delle lettere umane dell' Academia fiorentina vacata per la morte dell' Eruditissimo Signor Gio. 'Doni gentilhuomo Fiorentino. Questa e carica onorevolissima, e sempre esercitata da gentilhuomini e literati di questa Patria, come già dal Poliziano, da' due Vettori, e due 2 Adriani lumi delle Lettere. La passata Settimana, per la morte del Serenissimo Principe Lorenzo di Tos cana, Zio del Granduca Regnante, feci l' orazione funerale; come ella sia publicata, sarà mia cura invia ne copia a V. S. Illma. Ho alle mani diverse opere, quali a Dio piacendo tirerò avanti per farne quello giudicheranno meglio i mie' dotti e amorevoli amici. Il Signor Valerio Chimentelli è stato eletto da S. Altezza per Professore delle lettere Greche in Pisa, con grande espettazione del suo valore.

I Signori Frescobaldi, Coltellini, Francini, Galilei, et altri infiniti unitamente le inviano affettuosi saluti, ed io, come più d'ogn' altro obbligato, con ricordarle il desiderio de' suoi comandi mi ratifico per sempre vivere. Di V. S. Illma.

Firenze, 4 xbre 1648.

Extra.-All' Illmo Signor e Pron Osso. Il Sig.

Giovanni Miltoni, Londra.

No. IV.

Viro supra laudem

Jaño Miltonio suo salutem p. d.

Petrus Heim bachius.

Si citius constitisset nobis, te, Jane Miltoni, vir omni ex parte summe, mortalium cœtui interesse adhuc, citius quoque Londinum reversus, nostrum amicissimum animum testatus fuissem. Ferebant enim te nostris

1 Petrus, and, I believe, Franciscus Victorius. See the Life of the latter by Bandini. 2 The two Adriani were Marcello, and his son Giambattista, both professors of literature at Florence, and both Secretaries of State. The father died in 1521, the son in 1570. Giambattista wrote the Storia dé suoi Tempi, a work highly praised by De Thou. 8 The great Galileo died at Arcetri, 9 Jan. 1642, aged seventy-eight; he is said to have been born at Pisa, the very day that M. Angelo died at Rome. The Galilei mentioned above was 'Vincenzo,' his natural son. There is strong evidence that he was the first to apply the pendule to the clock. He seems to have done so in 1649, while Huygens's invention was of later date.

nugis exemptum, patrio cœlo redonatum esse, terrisque sublimiorem quavis nostra despicere. Ad hoc regnum, ut non datur aditus, sic calamum meum satis ad tui similes scripturientem hactenus cohibere, ac reprimere debui. Ego certe qui non tam virtutes ipsas quam virtutum diversarum conjugium in te admirabar, cum alia multa in te suspicio, tum quod gravitatis quam præ se fert dignissima viro facies, cum serenissima humanitate, charitatis cum prudentia, pietatis cum politica, politicæ cum immensa eruditione, sed, addo, generosi, nec minime timidi spiritus, etiam ubi juniores animos3 laberentur, cum solicito pacis amore, raram omnino, et præter fas sæculi mixturam feceris.

Hinc Deum veneror, tibi ut omnia ex voto, et animi sententia rursum eveniant, sed uno excepto. Nam tu quidem 4 saturus annis, plenus honoribus, iis etiam quos recusasti nihil ultra exoptas quam quietis præmium, ac justitiæ coronam, tuumque idem, quod olim Simeonis videtur votum. Demitte, Domine, nunc servum tuum in pace. Ast nostrum longe ad hoc alienissimum est, nempe ut D. T. O. M. te diutissime interesse rebus nostris literariis, ac præesse patiatur. Sic vale, doctissime Miltoni, longum et feliciter cum omnibus tuis, plurimum a nobis salutatus. Dabam postridie nonas Junii vulgaris Are Christians clɔ. loc. lxvi. Clivopoli ubi Electorali solio, vivimus ac consiliis. Iterum vale, et nos quod facis adamare persevera, ac quam primum jucundissimo omnium responso bea.

No. V.

S. P.

Partim quia Morus in suo Scripto quædam tibi aspersit ex libro tuo de divortiis Anglico, vir nobilis et cl: partim quia multi curiose quæsiverunt de argumentis quibus opinionem adstruis tuam: dedi cuidam tractulum illum totum in Hollandicum sermonem vertendum: cum desiderio, ut quanto ocius imprimatur. Nescius autem an quicquam in eo correctum vel additum velis; non potui quin hoc verbo te admoneam et de animo tuo, ut me certiorem facias, rogem.

EXTRACT OF THE PASSAGES

IN THE CORRESPONDENCE OF NIC. HEINSIUS AND ISAAC VOSSIUS, WHERE MILTON IS MENTIONED.

(v. Burmanni Syllogen, vol. iii.)

P. 217. Jussus ille (Is. Vossius) Miltonianum scriptum, simul ac allatum in aulam esset, Salmasio sistere, quod invitus credo, fecerit. Quâ fronte exceptum sit, vellem simul monuisset amicissimus Wullenius, qui ejus rei certiorem me fecit.

P. 259. Salmasius post acceptum Miltoni scriptum, fremit ac frendet, auctoremque ejus se cum toto parlamento perditurum palam minatur. Sed illos primos impetus sufflaminabit credo, non nihil, respondendi molestia ac labor.

P. 267. Salmasius in Miltono defricando totus est, quem a me subornatum instigatumque palam prædicat, magnumque mihi ac patri malum hoc nomine minatur in apologià quam parat, nobis tribus simul insultaturus. Mira profecto est hæc hominis insania, quam impune tamen non fecit. Vidi freneticam ejus epistolam, qua existimationi nostræ, dira quævis portendit.

P. 270. Scribonii largi (i. e. Salmasii) atrox contra rempublicam Anglicanam scriptum, prælo Holmiensi jam commissum ferunt. Miser iste Senecio prorsus delirat ac insanit. Misit duas in hanc urbem nuper epistolas, rabiei sycophanticæ non inanes, quibus omne se virus in me conversurum minatur, quod Miltoni scriptum probari a me intelligat. Ego vero, et dixi, et dicam porro, malam a Miltono causam tam bene actam, quam regis infelicissimi causam pessimè egit Scribonius. Hanc meam libertatem si ferre non potest, rumpatur. Adulatoris a me partes, non est, quod exigat. Cum nescire non debeat quam me servilis obsequii clientem hactenus non sit expertus. Hoc etiam maligne et Salmasiane quod regibus non minus ac Miltonum me infensum fingit, cum publice jam bis testatus sum, quid de parricidio Anglicano senserim. Inter regicidas, si locum mihi dat, ut omni procul dubio daturus, videbis brevi pro meritis ornatum et depexum. Nihil neque senectuti ejus, neque valetudini adversæ parcam. Ita illum excipiam, ut parentem meum ille jamdudum excepit, pejus etiam, si potero.

P. 271. Salmasii in Miltonum invectivæ jam eduntur. Graswinchelius noster etiam regum causam suscepit defendendam contra eundem Mil

tonum

P. 276. Ludimagistrum vocat Scribonius passim Miltonum, qui tamen et nobili loco natus, ut ferunt, qui hominem norunt, et in re lautâ constitutus, variis peregrinationibus, assiduisque studiis privatus ætatem, quam quadraginta annis grandiorem vix numerat, exegisse narratur. Donec a consilio status Anglici ad scribæ provinciam in isto collegio suscipiendam invitatus est. Virum esse miti, comique ingenio aiunt, quique illam non habuisse se causam profitetur, Scribonium acerbe insectandi, quam quod ille et viros e maximis celeberrimisque multis nihil benignius exceperit, et quod in universam Anglorum gentem, convitiis atrocissimis injurius valde fuerit. Si quis Anglorum versibus illis meis, quos tu nosti, aliquid reponeret, numquid ridiculus tibi viderer si illum a Scribonio instigatum asseverarem?

P. 286. Miltoni liber Londini auctior, et augusta forma iteratur, ingens rumorum materia discessus eodem tempore Tou deiva (Salmasii) Freinshemi, Boecleri, Moncheronis, exhaustas arcas alii, alii gentis ferunt invidiam.

P. 303. Prodiit et Clamor regii sanguinis,' sine auctoris nomine, quem tamen intelligo facile esse Morum qui etsi vult videri se causæ id dedisse, satis prodit, se potius id dedisse patrono hospiti, ut Miltono frigidam suffunderet in antecessum, dum alter mare, aut lacum criminum undique conductum parat.

P. 305. Ethiops (A. Morus) Sociennus ejus triumphum egit, ut audio, in amici sui ædibus de subactis Britannis-Gazette certe Londiniensis fabellam narrant lepidissimam : palmam eam præreptam sibi dolet Alastor (Salmasius) quare simultates cum Æthiope nunc strenuas exercet, siquid famæ creditur.

P. 307.

'Clamorem regii sanguinis' ab Anglo scriptum nescio quo, sed a Moro editum intellexeram. Morum tamen parricidae pro auctore ejus libri habent, ac egregie in Gazettis, ut vocant, Londinensibus defricarunt, tanquam confessa sit ab illo, Alastoris (Salmasii) pedisequa addito hoc epigrammate

Galli exconcubitu gravidam te, Bontia, Mori
Quis bene moratam, morigeramque neget?

Agnoscis in illo Ouweiani acuminis ineptias, quod Ulitius herus mecum communicavit, Alastoris (Salmasii) scriptum contra Anglos avide expecto; de meo enim tergo, quin illic comitia sint habenda nullus dubito. Sic promisit certe, cum Miltonum a me amatum persuaderi sibi passus sit.

P. 323. Magnus ille Pan (Salmasius) qui secundam Vossii ex Suecia fugam minabatur, mihi quoque mala multa, ac ipsi domine exitium, nisi nos a se abigerit, ut ex Moro intelligebas nuper, nunc ad plures abiit. Alii Spadæ, alii Aquisgrani in balneo mortuum ferunt. Trajecti ad Mosam