Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Verum tu tibi largire (fili) spemque ex scientia aucupabere, ut ex ignorantia desperationem cepisti.1 An etiam arte adoptandum est opus? At dubitationi tuæ quoad licet satisfaciam, moremque tibi geram. Quod hæc subito nota sint, nil mirum, fili. Scientia celeris, tempus tardi partus est. Etiam nobilia quæ ante hæc inventa sunt, non luce prioris cognitionis sensim, sed casu (ut loquuntur) affatim inventa sunt. In mechanicis autem est quædam rei jam inventæ extensio, sed novæ inventionis nomen non meretur. Non longum (fili) sed ambiguum est iter. Quod autem hæc non ante hoc tempus in conspectum se dedisse ais,2 an tibi compertum est quantum omni antiquitati, vel omnibus in regionibus, vel etiam singulis hominibus innotuerit? Sed fere assentior tibi (fili) teque altius manu ducam. Non dubitas quin si homines non forent, multa eorum quæ arte (ut loquuntur) facta sunt, defutura fuissent, ut statuam marmoream, stragulam vestem. Age vero, et homines an non habent et ipsi suos motus quibus obtemperant? Sane (fili) magis subtiles, et difficilius a scientia comprehensos, sed æque certos. Profecto, inquies, homines voluntati parent. Audio, sed hoc nihil est. Qualis causa est fortuna in universo, talis est voluntas in homine. Si quid ergo nec sine homine producitur, et jacet etiam extra hominis vias, an non nihilo æquale est? Homo etiam in quædam veluti occurrentia impingit, alia fine præviso et mediis cognitis exequitur. Mediorum tamen notitiam ex obviis sumit. Quo igitur in numero reponentur ea, quæ nec effectum obvium, nec operationis modum et lucem ex obviis

[blocks in formation]

8 Fortune is spoken of in the Nov. Org. (i. 60.) as nomen rei quæ non est.

[blocks in formation]

sortiuntur. Talia opera Epistemides vocantur, id est scientiæ filiæ, quæ non alias in actum veniunt quam per scientiam et interpretationem meram, cum nihil obvii contineant. Inter hæc autem et obvia quot gradus numerari putas? Tene (fili) et obsigna.

12. Postremo loco tibi consulo (fili) quod facto imprimis opus est, hoc est, ut mente illuminata et sobria interpretationem rerum divinarum et naturalium distinguas, neve has ullo modo inter se committi patiare. Satis erratum est in hoc genere. Nihil hic nisi per rerum inter se similitudines addiscitur. Quæ licet dissimillimæ videantur, premunt tamen similitudinem germanam interpreti notam. Deus autem sibi1 tantum similis est absque tropo. Quare nullam ad ejus cognitionem hinc lucis sufficientiam expecta. Da fidei, quæ fidei sunt.

1 tibi in the original. — J. S.

APHORISMI ET CONSILIA.

PREFACE

TO THE

APHORISMI ET CONSILIA.

THE fragment which follows stands in Gruter's volume (in which it first appeared) immediately before the Sententiæ XII.; but there is evidently no connexion between the two, and I conclude that this was the later written from its nearer resemblance to the Novum Organum in those passages which occur in all three, and can be compared.

-

When it was written is another question, and one on which I can offer no opinion. A memorandum in the Commentarius Solutus, 26. July, 1608,-" The finishing of the Aphorisms, Clavis Interpretationis, and then setting forth of the book," refers no doubt to some paper of the kind; some early rudiment of the Novum Organum; but it is impossible to say whether the Aphorisms alluded to are these or not. The note at the end, reliqua non erant perfecta, implying that the paper had been laid by in its unfinished state, makes the memorandum particularly applicable to them. notes to this are Mr. Ellis's.

J. S.

The

« AnteriorContinuar »