In Pofthumam Effigiem
JOHANNIS FERM OR, Arm. Ad Præcepta Dom. HENRICI FERMO R, Baronetti, Summâ cum Fide delineatam.
Efuncti Effigiem Fratris mandare tabella
Frater, et in vitam vult revocare novam. Sed quanam abfentes vultus defcribet arundo?
Quis referet fuccis ora fepulta labor?
Hac ora, hos vultus memori fub pectore Frater,
(Sume, Opifex, calamum) quos tibi diclet, habet.
Diftanti attentus Pictor, peramabile transfert
Paulatim, ex animo pracipientis, opus.
Fam propier fimili propiorque alludere Forma
Incipit, et juffas exprimit Umbra Notas;
Jam noti arrident vultus, et frontis aperta.
Candida fimplicitas, et generofa fides :
Jam coràm, et præfens, ipsissima vivit Imago;
Oh! quantum pietas ingeniofa poteft!
Noli ultra favos, Mors ô, jactare triumphos;
Catera qui vincit, te quoq; vincit Amor.
Acis amans Carolus Regale excudit in aur。
Votum, quàm populi fit fibi chára falus.
Omnia concordi fpondet felicia regno,
Unita ut crefcant, et geminentur opes.
Fruftra! inimica piis obftat Difcordia votis,
Irarum et multa cladis iniqua parens.
Informis, pauper, lamellaq; ahenea, rerum,
Indicat, ut facies mœfta fit, ut fit inops.
Pro Caroli titulis, pro vultu et imagine facrâ,
Unica ftat maftis nuda Novarca notis.
Fatale exemplum! Caroli quod vota docere,
Anglia quod nequiit falva, Novarca, doces.
Eftivi ingenii multique, Heemskirke, leporis !
Pictorum Princeps Batavorum! ut teque tuofque
Mirari juvat, et rifu laudare labores!
Tu modo, tu veniam cōnanti indulseris aquam,
Binas è multis, fi fors imitamine poffit,
Transferre in chartam tentat mea Mufa tabellas.
Prima cafam agreftem, fixumq; in pariete carmen
Defcribit, folidofq; duos et quatuor affes,
Hefterni pretium potûs. Hic civis obefus
Spectatur Belga, à lepido cui vertice nutat
Pileus in levam fufpenfus, et amphora totum
Oftendit nudata finum ventremq; capacem.
Obtutu ftupet ille inhians, vultuq; fatente
Mærorem, aut quaffat caput, aut quaffare videtur;
Fruftra inhiat, fruftra folitos defiderat hauftus!
Horrendum vacuum, atq; ingens eft intus inane.
Stat bonus à focii tergo compotor, et imum
Tas cautè explorat, tetroq; inamabilis ore
Et vacuam deflet teftam, vacuamq; crumenam.
Scamno interpofito binos habet altera nautas,
Pictis conantes chartis quid poffit uterque.
Cernere depofitum eft utriufq; in pignora nummos,
Vincenti pretium palme: Duadem alter, et alter
Fatalem oftendit Triadem, palmamq; requirit.
Ille indignatur vinci, morfuq; labella
Compreffans, horretq; comis, menfaq; ferocem
Impingit pugnam, damnans chartasq; Deofque.
Improbus interea victor fubridet ineptum,
Et miferum illudit vittum, fruiturq; triumpho.
Innixus eubito, juxta caput interponit
Naris homo emunita, bene qui totam fubolet rem,
Fortuna calletq; vices, vultuque loquaci
Sic triftem hortatur focium; quando, inquit, amice,
Sefe ita res habeat, fruftra emendare querendo
Fortunam fperas, inimicaq; fata laceffis: ·
Ira nocet nimiiq; animi, namque acriùs aquo
Adverfam Fortunam urges, nimioque furore
Spem luges deceptam: at tu, me judice, rebus
Nec dubiis diffide nimis, nec crede fecundis.
Omplures (ita, Granta, refers) Hobfonus
In ftabulo longo, quos locitaret, equos. Hac lege, ut foribus ftaret qui proximus,
Sufciperet primas, folus et ille, vices.
Aut bunc, aut nullum — fua pars fit cuiq; laboris;
Aut hunc, aut nullum fit fua cuique quies.
Conditio obtinuit, nulli violanda Togato;
Proximus hic foribus, proximus efto via.
Optio tam prudens cur non huc ufque retenta eft?
Tam bona cur unquam Lex abolenda fuit ?
Hobfoni veterem normam revocare memento ;
Tuq; iterum Hobfoni, Granta, videbis equos.
|