however for this uncertainty, we need not scruple to place it here. It covers most of the ground occupied by the first book of the Novum Organum, and was intended to be followed by an example of a true inductive investigation, with all its apparatus of tables, &c., as applied to one or two particular subjects; which would have covered the same ground which the second book of the Novum Organum was meant to occupy.

For the text, there are only two authorities that I know of; namely the copy printed by Gruter, and a manuscript in the library of Queen's College, Oxford; a very beautiful manuscript, carefully corrected throughout in Bacon's own hand, and perfect but for the loss of a leaf in the middle. The differences between the two, though not otherwise material, are sufficient to prove that neither can have been taken from the other; and as the manuscript is fuller in some places, and the printed copy in others, it is difficult to say which was the later. The manuscript however is certainly the more accurate; and has certainly been revised by Bacon himself, -a fact which we cannot be so sure of with regard to the other. I have therefore, by permission of the Provost of Queen's College, printed the text from it; giving in the notes the readings of Gruter's copy, where there is any difference between them.

The notes which do not relate to these variations are Mr. Ellis's.

1 CCLXXX. fo. 205.

J. S.

FRANCISCI BACON

COGITATA ET
ET VISA:

DE

INTERPRETATIONE NATURE, SIVE DE SCIENTIA OPERATIVA.1

FRANCISCUS BACON sic cogitavit; Scientiam in cujus possessione genus humanum adhuc versatur, ad certitudinem et magnitudinem operum non accedere. Medicos siquidem morbos complures insanabiles pronuntiare, et in reliquorum cura sæpius errare et deficere: Alchimistas in spei suæ amplexibus senescere et immori: Magorum opera fluxa, nec fructuosa : Mechanicas artes non multum lucis a philosophia petere, sed experientia telas, lentas sane ac humiles, paulatim continuare: Casum, authorem rerum proculdubio utilem; sed qui per longas ambages et circuitus donaria sua in homines spargat. Itaque visum est ei, Inventa hominum quibus utimur admodum imperfecta et immatura censeri : Nova vero, hoc scientiarum statu, nonnisi per sæculorum spatia expectari ; eaque ipsa quæ hactenus humana exhibuit industria, Philosophiæ haud attribui.

Cogitavit et illud; in his 2 rerum humanarum an

The title in Gruter's copy is: Francisci Baconi De Verulamio, Cogitata et Visa de Interpretatione Naturæ, sive de Inventione Rerum et Operum. 2 iis.-G.

1

gustiis, id maxime et ad præsens deploratum et in futurum ominosum esse; quod homines, contra bonum suum, cupiunt ignorantiam ignominiæ eximere, et sibi per inopiam istam satisfieri. Medicus enim præter cautelas practicæ suæ (in quibus ad existimationem Artis tuendam haud parum præsidii est), hanc generalem veluti totius Artis cautelam advocat; quod Artis suæ infirmitatem in Naturæ calumniam vertit, et quod Ars non attingit, id ex arte impossibile in Natura supponit. Neque certe damnari potest Ars, cum ipsa judicet. Etiam Philosophia ex qua medicina ista (quam in manibus habemus) excisa est, habet et illa et in sinu nutrit quædam posita aut placita, in quæ si severius inquiratur, hoc omnino persuaderi volunt, Nil arduum aut in natura imperiosum ab arte vel ope humana expectari debere. Ab hoc fonte illud: Calorem Astri sive Solis et calorem Ignis toto genere differre et illud, Compositionem opus hominis, at Mistionem opus solius naturæ esse, et similia: quæ si diligentius notentur, omnino pertinent ad humanæ potestatis circumscriptionem malitiosam, et ad quæsitam et artificiosam desperationem, quæ non solum spei auguria sed etiam experiendi aleas abjiciat, et omnis2 industriæ stimulos et nervos incidat ;3 dum de hoc tantum soliciti sunt, ut Ars perfecta censeatur, et gloriæ vanissime et perditissimæ dant operam, scilicet ut quicquid inventum non sit, id nec inveniri posse credatur. Alchimista vero, ad Artis suæ sublevationem, errores proprios reos substituit; secum accusatorie reputando, se aut Artis et Authorum vocabula non satis intel

1 artis.-G.

2 omnes.-G.

3 Compare this with what is said of Galen in the Temporis Partus Mas culus supra, p. 20.].

lexisse, unde ad traditionum et ore tenus eloquiorum susurros animum applicat; aut in practice scrupulis, proportionibus et momentis aliquid titubatum esse, unde experimenta fœlicioribus (ut putat) auspiciis in infinitum repetit: ac interim, cum inter experimentorum vertiginosas ambages1 in Inventa quædam aut ipsa facie nova, aut utilitate non contemnenda impingat, hujusmodi pignoribus animum pascit, eaque in majus ostentat et celebrat, reliqua spe sustentat. Magus, cum nonnulla supra naturam (pro suo nimirum captu) prorsus effici videat; postquam vim semel naturæ factam intelligit, imaginationi alas addit, remque magis et minus recipere vix putat; quare maximarum rerum sibi adeptionem spondet; non videns esse subjecta certi cujusdam et fere definiti generis, in quibus Magia et superstitio per omnes nationes et ætates potuerit et luserit. Mechanicus autem, si ei contigerit jam pridem inventa subtilius polire, vel ornare elegantius; aut quæ separatim observaverit componere et simul repræsentare; aut res cum usu rerum commodius et fœlicius copulare; aut opus majore aut etiam minore quam fieri consuevit mole et volumine exhibere; se demum inter rerum Inventores numerat. Itaque satis constabat ei, homines rerum Inventionem ut conatum irritum fastidire; 2 vel credere, extare quidem Inventa nobilia, sed inter paucos summo silentio et religione quadam cohiberi; vel huc descendere, ut minores istas industrias et Inventorum additamenta

1 This remarkable phrase occurs also in the Temporis Partus Masculus [see p. 31.]; a coincidence which, with other points of resemblance, seems to indicate that the Cogitata et Visa and the Temporis Partus were written about the same time.

2 Itaque visum est ei, homines rerum et artium novarum inventionem, ut comatum inanem et suspectum, fastidire. — G.

pro novis Inventis æstiment; quæ omnia eo redeunt, ut animos hominum a legitimo et constanti labore, et a nobilibus et genere humano dignis Inventorum pensis avertant.

Cogitavit et illud; homines cum operum varietatem et pulcherrimum apparatum, quæ per artes Mechanicas ad cultum humanum congesta sit,' oculis subjiciant ; 2 eo inclinare, ut potius ad opulentiæ humanæ admirationem quam ad inopiæ sensum accedant; minime videntes, primitivas hominis observationes et Naturæ operationes quæ animæ aut primi motus instar ad omnem illam varietatem sint, nec multas nec alte petitas esse: cætera ad patientiam hominum, et subtilem et ordinatum manus vel instrumentorum motum tantum3 pertinere: atque in hac parte officinam cum Bibliotheca mire congruere, quæ et ipsa tantam librorum varietatem ostentet, in quibus si diligentius introspicias, nil aliud quam ejusdem rei infinitas repetitiones reperias, tractatu novas, inventione præoccupatas. Itaque visum est ei, opinionem copiæ inter causas inopiæ poni et tum opera tum doctrinas ad intuitum numerosa, ad examen pauca esse.

Cogitavit et illud; eas quas habemus doctrinas ea ambitione et affectatione proponi, atque in eum modum efformatas ac veluti personatas in conspectum venire, ac si singulæ artes omni ex parte perfectæ essent et ad exitum perductæ. Hujusmodi enim methodis et is partitionibus tradi, quæ omnia prorsus quæ in illud subjectum cadere possunt tractatu 5 complecti et concludere videantur. Atque licet membra illa male impleta et quod ad vividum aliquem rerum succum

- G.

2 subjiciunt. - G.

1 sunt.-
4 tractandi modis et structura quadam. G.

8 tantum om. G. 5 tractata. - G.