CLAU

LAUDITUR in caveâ, laqueo quam prenderit auceps,

Et silet, et fatum lugubre plorat avis. Nec placet angustus carcer, quam limite nullo Aerias nuper juverat ire vias.

Nascitur, et longo patientia crescit ab usu;

Nec jam, quæ dederat tædia, carcer habet.

Jam se solatur cantu captiva; nec ulla
Suaviùs in campis libera cantat avis.

* Ed. 1743, p. 221.

E

VERITAS ET AMICITIA.I

ST homo, mercator ruri, cui lux tremit§ inIn cultu gravitas est, et in ore fides: [tus; Qui longis odit verborum ambagibus uti,

Nec cum vicinis dissimulanter agit.

Nec pretium ingeminat venalibus amplius æquo,
Ut mox diminuat, dimidietve, lucrum.
Nec nimis extollit merces, et laudibus auget;
Commendet meliùs quas suus ipse valor.
Nil vanum aut falsum; sed na solenniter aut non
Profert particulas, et sine fraude, duas.
Quodcunque affirmatu opus est, quodcunque ne-
Affirmat nudè, simpliciterque negat. [gatu,
O probitas primæva! an et hæc laudatur et alget?
Nonne hæc emptores conciliare potest? 1
Næ! venit, ah! sanè! multus venit emptor amicus,
Multaque cum sancto fratre profana soror.

See ed. 1743, p. 222. This Poem is in the Lusus Westmonasteriensis, p. 204, with the title, " Veritas Amicos

parit."

§ A Quaker.

1 Solet.'-L. W.

ENIGMA.†
(A PIN.)

PARVULA res, et acu minor est, et ineptior

usu:

Quotque dies annus, tot tibi drachma dabit.
Sed licèt exigui pretii minimique valoris,
Ecce, quot artificum postulat illa manus !
Unius in primis cura est conflare metallum ;
In longa alterius ducere fila labor.

Tertius in partes resecat, quartusque resectum
Perpolit ad modulos attenuatque datos.
Est quinti tornare caput, quod sextus adaptet;
Septimus in punctum cudit et exacuit.
His tandem auxiliis ita res procedit, ut omnes
Ad numeros ingens perficiatur opus.

Quæ tanti ingenii, quæ tanti est summa laboris?
Si mihi respondes, Edipe, tota tua est.

+ Ed. 1743, p. 223.

UT

LABOR INEPTIARUM.§

genera et species dignoscat papilionum, Sitque quibus maculis quisque, quibusque notis;

Quotquot agris volitant, studiosè hinc colligit illinc,

Musæi ut servet Fulvius inter opes.

Thesaurum egregium! si quis foret usus habendi:
At cuinam hæc servit cura laborque bono!
Papilio, centum quamvis servetur in annos,
Nil nisi relliquiæ papilionis erit.

Q

UIS fuit infelix adeò! quis perditus æquè!

Conqueritur mæsto carmine tristis amans. Non novus hic questus, rarove auditus; amantes Deserti et spreti mille queruntur idem. Fatum decantas quod tu miserabile, multus Deplorat multo cum Corydone Strephon. Si tua cum reliquis confertur amica puellis, Non ea vel sola est ferrea, tuve miser.

Ed. 1743, p. 224.